You are currently browsing the category archive for the ‘Wegkruipen in een donker hoekje’ category.
Eergisteren ontdekte ik dat de Nederlandse overheid zich bemoeit met mijn geluksgevoelens. Ik kan me daar behoorlijk kwaad over maken. Waar haalt het kabinet de brutaliteit vandaan zich te bemoeien met mijn gevoel?
In de loop van het verhaal dat ik las, begreep ik dat mijn geluk kan leidn tot meer productie en dat is goed voor de economie. Het is dus nog erger dan i dacht: het kabinet maakt zich helemaal niet te sappel om mijn geluk maar uitsluitend om mijn bruikbaarheid als productiefactor. Daarmee kan ik de welvaart dienen die dan weer voornamelijk op het bordje van anderen terechtkomt.
Twee keer fout dus. Naar mijn mening zxijn mijn gevoelens volledig het domein van mijzelf en een beperkt aantal mensen dat ik toelaat er in te wroeten. Mijn gevoelsleven bepaalt voor ene groot deel mijn zelfbeschikking en dus moet de staat er van af blijven.
Ik vind het griezelig om te bedenken dat iemand die ik helemaal niet ken en waarop ik zelfs helemaal niet heb gestemd zich gaat bezighouden met mijn geluk. Dat kan nooit goed gaan.
Zeker, van tijd tot tijd heb ik advies en steun nodig bij het beheren en beheersen van mijn gevoelens maar ik moet er niet aan denken dat iemand die ik slechter ken dan mijn broekzak zich daarvoor bij mij meldt. Nee, dat kan alleen maar een reden zijn om heel zielig in een hoekje weg te kruipen of … te gaan slaan. Dat past niet erg in mijn karakter maar iedereen heeft een grens.
Grommels,
Kaj Elhorst
My Home 
Recente reacties